El séptimo día

De laatste schooldag alweer…. We kunnen het haast niet geloven, de tijd vliegt!
Zo veel te doen, zo weinig tijd :-(

De les vandaag is erg leuk en interactief. Het is goed te merken dat we deze week actief bezig geweest zijn met de Spaanse taal. Luisteren, lezen, praten en zelfs dromen.
We sluiten onze cursus af met een certificaat van Espanolé. Allemaal mooie cijfers en een aardig woordje, dus zijn we stiekem een beetje trots op onszelf.
Toch voelen we ons een beetje triest als we na het maken van de groepsfoto met onze lerares Eva ( speciaal voor de 4chicas) voor de laatste keer de schooldeur achter ons sluiten. Zitten we lekker in de Spaanse flow, beginnen we het net een beetje door te krijgen moeten we alweer weg. Maar ja, es la vida. We zijn zeker niet de enigen die het vaste voornemen hebben hier nog eens terug te komen.

Na een relaxte lunch in een Libanees restaurant, met een Spaanse kaart proberen we ons blog bij te werken. Dit lukt helaas niet goed, vandaar de vertraging in de updates.
Het weer is vandaag heerlijk warm met een strakblauwe lucht dus we gebruiken de middag om te ontspannen op ons dakterras, want vanavond gaan we salsadansen met een paar school/klasgenoten. Mirjam gaat nog even aan de slag in haar oude beroep en zorgt ervoor dat Elvira goed gekapt de hort op kan.

Maar eerst is het tijd voor alweer ons laatste diner in Valencia. We genieten opnieuw van overheerlijke tapas op een pittoresk terras naast La Lonja. Morgenavond is er een stierengevecht in de arena van Valencia en Christianne spot de aankondigingsposter op het raam van het restaurant. Omdat ze het een mooi aandenken vindt vragen we brutaalweg of we het misschien mogen meenemen. En dat mag! Wat zijn de mensen hier toch vriendelijk. Dat valt ons elke dag weer op.

Net als we op weg gaan naar onze ontmoetingsplaats krijgen we bericht, de salsaclub waar we naar toe willen is failliet. Gelukkig hebben de andere dames, Nathalie, Margaux en Greetje twee alternatieve adressen gekregen. Ha, ha, ja dat dachten we.
Want nadat we vanaf het Estacio del Nord de Latijnse wijk zijn ingelopen blijkt eerst dat alternatief nr. 1 verdwenen is en op het tweede adres is helemaal geen leven te bekennen. Ok, wat nu. Onze laatste avond en helemaal ingesteld op dansen…
We besluiten op onze dansschoentjes helemaal terug te lopen naar El Carmen, de oudste wijk waar ook ons appartement zich bevindt. Ook hier blijkt de meest bekende salsatent gesloten te zijn. Na een rustpauze inclusief 2 liter overheerlijke Vino de Verano gaan we op pad naar een gezellig buurt- cq. danscafé om de boel onveilig te maken. Dit lukt ons prima en we hebben dan ook volop genoten van el vida nocturna in uitstekend gezelschap. Slapen doen we immers weer in het vliegtuig ;-)